شايد بايد فيلمساز باشي و علاقه سينما، شايد هم نه، اصلا چه فرقي مي كند چه پيشه اي داري؟همين كه عاشق سينما هستي و يك ايراني كافي است براي اوج رفتن آدرنالين خونت،
کن عطر کشور عزیزمان ایران گرفت
عبارات مهم : ایران
شايد بايد فيلمساز باشي و علاقه سينما، شايد هم نه، اصلا چه فرقي مي كند چه پيشه اي داري؟همين كه عاشق سينما هستي و يك ايراني كافي است براي اوج رفتن آدرنالين خونت، درست وقتي براي رفتن به افتتاحيه هفتاد ويكمين فستيوال كن آماده مي شوي. افتتاحيه اي متفاوت با طعم ايران. قرار است اصغر فرهادي و عواملش بيايند و جشنواره را با «همه مي دانند» افتتاح كنند. حس عجيبي هست. مطمئنم هر چقدر درست بنويسم و لحظه به لحظه اش را تعريف كنم، بازهم هماني نمي شود كه بايد.
اينجا يعني شهر ساحلي كن، نقطه تمركز سينماي دنیا هست. فرش قرمزي طبق روال پهن است و صداي چلپ چلپ عكاسان موسيقي جالب اين فرش و ميهمانانش. كنار خيابان نزديك پله(كاخ فستيوال) پر است از مردان و زناني كه با داشتن كاغذي در دست تمناي بليت افتتاحيه و فيلم «همه مي دانند» را مي كنند. هنوز فرهادي و عواملش نيامدند.
همه منتظرند
سالن گرند لومير كن آماده هست. همه نشسته اند و مونيتور بزرگ داخل سالن دارد نشان مي دهد چه كساني پا روي فرش قرمز گذاشته اند. جولين مور آمد. كيت بلانشت آمد. صداي سوت و كف خبر از آمدن مارتين اسكوسيزي بزرگ مي دهد. و درست بعد از او، اصغر فرهادي و خاوير باردم و پنه لوپز همه دوربين ها را براي خود مي كنند. اينجا، داخل سالن هم همه منتظرند خانواده «همه مي دانند» به عنوان آخرين ميهمانان فرش قرمز وارد لومير شوند تا مراسم رسما شروع شود.
اين از همان حس و حال هاي عجيب و غريب هست. تماشاي ورود فرهادي و تيمش به داخل سالن و تشويق ممتد همه حاضران سالن تا لحظه استقرار روي صندلي هاي شان. انگار امشب «همه مي دانند» كه شب فرهادي است.دكور راحت و جالب و نورپردازي بي نقص سالن و مراسم را در عكس ها هم مي بينيد. حتما همان ثانيه ها هم، فضاي مجازي را دنبال كرده ايد كه چگونه مارتين اسكورسيزي و كيت بلانشت شانه به شانه هم و يك صدا شروع جشنواره را اعلام كردند. ولی اينجا، اين حال و لحظه حتي در فضاي مجازي هم در نمي آيد.
جايي كه رئيس فستيوال، تیری فرمو قدم زنان به سمت جايگاه عوامل «همه مي دانند» مي رود و اعلام مي كند: «خانم ها، آقايان، با افتخار اعلام مي كنم تا لحظات ديگر قرار است هفتادويكمين فستيوال كن با نمايش فيلم «همه مي دانند» اصغر فرهادي رسما كارش را شروع كند. به افتخار اصغر فرهادي و عوامل فيلمش»اما راجع به فيلم جديد اصغر فرهادي يعني «همه مي دانند» كه يك نمايش قابل قبول و موفقيت آميز را در شب افتتاحيه كن پشت سر گذاشت، حتما بايد مفصل نوشت. مفصل تر از آن چيزي كه تحت تأثير صداي تشويق ايستاده و بي وقفه تماشاگران سالن لومير در شب افتتاحيه باشد.
«همه مي دانند» يك ملودرام خانوادگي محكم و سرپا و جالب هست. مثل همه قصه هاي فرهادي. با فيلمنامه اي به مراتب سرراست تر و جالب تر. با گره جديد و محتواي جديدتر نسبت به همه آثارش. با ساختاري كاملا متفاوت و بي نقص در كارگرداني. فرهادي بعد از «همه مي دانند» يك فيلمساز كامل جهاني محسوب می شود. مرعوب ستاره هاي سينماي دنیا نيست و از موضع يك كارگردان جهاني بازي هاي روان و درخشاني را از خاوير باردم و پنه لوپه گرفته تا همه منتقدان، چه طرفدار فيلم و چه منتقد، همه ارزش بر درخشش آنها هم نظر باشند.
نگاه فرهادي به اوضاي نابسامان اقتصادي و تأثير آن بر خانواده، دستمايه خط قصه اوليه «همه مي دانند است».
شرايطي كه يك خانواده صميمي را درگير ماجراي آشكار و پنهان در گذشته و حال مي كند. شخصيت هايي كه همه ارزش ما به ازاي جهاني دارند. بيراه نيست اگر «همه مي دانند» را نزديك به اثر درخشان «درباره الي» بدانيم.شايد امضاي فرهادي در جزیيات، باعث يادآوري لحظه هايي از راجع به الي هست، شايد هم. . . .
براي اينكه قصه فيلم لو نرود و اين هيجان بعد از نمايش فيلم را كنترل كنم، ممكن است بيراه بنويسم و بهتر است همين جا، درست يك ساعت بعد از تماشاي فيلم اين نوشته را تمام كنم.
همه می دانند تیتر اول روزنامه ها و خبرگزاری های مهم دنیا شد
پکیج جالب فرهادی به همراه پنه لوپه کروز و خاویر باردم
همان گونه که آینده نگری می شد، فیلم همه می دانند بروزترین ساخته سینمایی اصغر فرهادی کارگردان اسکاری کشور عزیزمان ایران بعد از نمایش به عنوان فیلم افتتاحیه فستیوال فیلم کن تیتر اول روزنامه ها و خبرگزاری های مهم دنیا شد. فیلمی که از همان آغازین روزهای فیلمبرداری به واسطه حضور ستارگان جهانی چون پنه لوپه کروز و خاویر باردم معلوم بود یکی از مهمترین و پرسروصداترین فیلم های سال خواهد شد.همه می دانند البته به رغم بازتاب گسترده رسانه ای اش ولی در قیاس با چندینه فیلم اخیر اصغر فرهادی کمتر توانست منتقدان مشهور را در کیفیت و استانداردهای بالای روایت و تولیدش همداستان کند.
با این که همچنان فضای ادبیات رسانه ای اروپا و آمریکا بسان فیلم های اخیر فرهادی تحت تأثیر این سینماگر ایرانی به نظر می رسد و این را از انبوه نقدهای منتشرشده راجع به این فیلم در یک روزی که از نخستین نمایش آن گذشته هست، می توان دید؛ ولی همه می دانند یک تفاوت عمده با جدایی و فروشنده نشان می دهد و آن این است که در نقدهای منتشرشده دیگر خبری از آن ستایش نامه های یک طرفه نمی شود دید.
همه می دانند داستان کارولینا و خانواده اش را روایت می کند که جهت دیدار با خانواده از آرژانتین به زادگاهش اسپانیا بازمی گردند. در این سفر که آینده نگری می شد به تجدید دیدار اعضای خانواده خلاصه شود، رویدادهای غیرمنتظره ای به وقوع می پیوندد که بر روند زندگی کارولینا تأثیر می گذارد.
همان گونه که می شود از خلاصه داستان همه می دانند آینده نگری کرد، زیاد نقدهای منتقدان به این فیلم سویه شخصیتی خانوادگی روایت را نشانه قرار داده. نخستین نقد بر همه می دانند را منتقد ایندی وایر نوشت. اریک کان منتقد ایندی وایر به فیلم B+ داد و نوشت: مانند هر لحظه فرهادی وضع سخت را با استفاده از اتفاق های ناگهانی جنبش کننده به وجود آورده هست. در نوشتن فرهادی یک توانایی تئاتری است که گهگاه بر توانایی کارگردانی اش غلبه می کند، ولی او هنوز یک فیلمساز است و رویکردش را با یک حس بصری برجسته پیچیده می کند که روشن می کند او زیاد از شفافیت، همه چیز را در ذهن دارد. فرهادی بار دیگر، بر پایه ارتباطات، مسأله عمیق برانگیزاننده ای را ارایه داده است.
اما منتقد گاردین از پنج ستاره ممکن، چهار ستاره به فیلم داده بود. پیتر برادشاو عقیده دارد که «فیلم همه می دانند که ایده آن تحت تأثیر آثار میشائیل هانکه و میکل آنجلو آنتونیونی هست، راجع به یک ضربه بیرونی ویران کننده به خانواده است که با دقتی تقریبا غیرطبیعی به تصویر کشیده شده؛ ضربه ای که ترک ها، ضعف ها و گسل ها را بیرون می آورد و این کار را به گونه ای بی رحمانه انجام می دهد که انگار این رازها و دروغ ها نوعی گناهند که مجازات اجتناب ناپذیری را به همراه دارد. این ایده ای است که قبلا فرهادی ترسیم کرده است: رازی دفن نشده، زخمی باز و بازگشت سریع و سرکوبگر».
هالیوود ریپورتر نیز موضعی مثبت در قبال این فیلم داشت؛ با این که روشن بود فیلم نتوانسته انتظارات آنها را پاسخگو باشد. منتقد این نشریه نوشت: روی کاغذ همه می دانند دارای مواد کلاسیک و عالی ترین کار فرهادی است که پیشتر ۲ جایزه اسکار برده هست؛ ولی به جای همه پرسش هایی که راجع به مسئولیت اخلاقی از جنبه های متفاوت مطرح می شد، او در آخرین فیلم بلندش زیاد به ژانر مشخص گرایش پیدا کرده و به ماجرای آدم ربایی در جایی می پردازد که زیاد روستایی و به دنبال پول زیاد هستند. نتیجه عجیب و غافلگیرانه هست؛ قسمتی از فیلم، دوگانه ناموفقی از یک تریلر هست، قسمتی از یک درام خانوادگی. با این حال پکیج فرهادی به همراه پنه لوپه کروز و خاویر باردم، می تواند یک ایده تقریبا جالب در منزل های هنری در سراسر دنیا باشد.
پیتر دبروژ منتقد ورایتی نیز همه می دانند را نخستین فیلم فرهادی نامید که «احساس تکراری بودن می دهد» و نوشت: از جهاتی می توان تمام فیلم های فرهادی را جدایی یا گذشته نامید.
لیزا نسلسون منتقد نشریه سینمایی اسکرین نیز نوشت: فرهادی در این فیلم که به شکل طعنه آمیزی همه می دانند نام داد با استفاده از بازیگران مطرح اسپانیایی به شکل ماهرانه ای عشق، انزجار، طبقه اجتماعی، پول و روابط خانوادگی را در یک درام سرشار از شک و تردید، اتهام، نکات انحرافی و… در هم تنیده هست. این فیلم سرگرم کننده که دومین ساخته فرهادی خارج از کشور عزیزمان ایران است می تواند بعد از افتتاح کن، فروش موفقی در سطح دنیا داشته باشد.
کن عطر کشور عزیزمان ایران گرفت
روزنامه شهروند
واژه های کلیدی: ایران | ایرانی | خانواده | منتقدان | خانواده | فستيوال | اصغر فرهادی | اخبار فرهنگی و هنری
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...
